17 Ocak 2011 Pazartesi

Hastalığın ardından hayata dönüş

Ben daha iyiyim. Henüz eskisi gibi hissetmesem de kendimi.
Gece süt yapmak için kalkıp, apar topar koştururken terim soğuyor herhalde .
Duru daha iyi ,iştahı da biraz daha düzeldi.
Sadece tekrar kontrol ettirmek istiyorum.
Kulağı tamamen iyileşti mi diye…
Şurubu sevmediği için uzun süre kusuk temizledik. .
Ama şimdi enjeksiyonla veriyoruz.
Yine ağlıyor ama en azından etrafa döküp saçamıyor.
Gerçi kusacaksa yine kusuyor ona çare yok.
Duru bizim odada yatıyor. Kendi yatağında.
Odasını ayırmadım baharda ayırmayı düşünüyorum.
Gündüzleri kendi odasında yatırmaya çalışıyorum hafta sonları
ki  odasına alışsın, orada uyandığında ağlamasın diye.
Hafta sonu cumartesi hava çok güzeldi ama Sinan çalışıyordu.
Çıkamadık.
Ben de mutfak dolaplarını boşalttım,
Örtülerini yıkayıp, yenilerini serdim,
Sildim içlerini, fena bir iş yani.
Pazar günü de hava çok kötüydü.
Sinan ın annesini çağırıp, bizde oturmasını rica ettik.
Bizim biraz alışveriş yapmamız gerekiyordu.
Onu hallettik. Çekmece kilidi falan aldık.
Ama işe yaramadı.
Bütün mutfak çekmecelerinin kulplarını söktük çözüm olarak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder