Karabük e gidiyoruz biz

Bu akşam Karabük e gitmek üzere yola çıkıyoruz.

Gerçi Meltem bayram için İzmir e gelecek ama biz hem gidip, evini görmek,

hem de buradan onun eşyalarını götürmek istedik.

Duru ile uzun yolculuk zor olacak ama gece yolculuğu yaparak bu durumu egale etmeye

çalışıyoruz.

Sütünü içip, uyursa yolda, sorun çıkmadan oraya ulaşabiliriz.

Gündüz koltukta oturtmak çok zor. Ne kucakta ne koltukta durmuyor, kucaktan inip, yürümeye çabalamak istiyor.

Ana kucağını değiştirdik ve oto koltuğu taktık.

Çünkü Duru debelene debelene yerinden oynatmış onu.

Sinan bir gün anneme giderken bir bakmış, Duru koltuğu ile birlikte yan duruyor.

Sinan bir eliyle koltuğu tutmuş bir eliyle araba kullanmış.

Duru Hn ın yeni oto koltuğundaki fotoğrafını görünce şaşkınlığını anlayabiliyoruz hemen.

Yolculuk iyiydi.

Gece yolculuğu olduğu için Duru uyudu. Sadece mama için uyandı aralarda.

Karabük te çok yorulduk.

Bu sabah vardık. Öğleye kadar uyuduk.

Cts –Pazar Meltem in eşyalarını alıp, kurmak ve yerleştirmekle geçti.

Sinan yorgunluktan öldü.

Pazar gecesi çıkacaktık yola ama gezemediğimiz için o gece de kaldık.

Pazartesi Safranbolu yu gezdik.

Hava çok güzeldi Allah tan .

Bir ceketle gezebildi, minik kuzum…

Safranbolu da kahvaltı yaptığımız yerde minik kızım mama sandalyesine oturup,

önüne koyduğumuz ekmek kırıklarını yedi.

Fotoğraflar çekildik hem kahvaltı masasında hem de oranın bahçesinde .

Duru cuğuma ayakkabı da giydirseydim,

daha iyi çıkacakmış fotoğraflar ama artık bu da böyle bir hatıra işte ne yapalım?

Safranbolu da bir mağarayı gezdik kızımla. Bulak Mencilis Mağarası.

Nasıl cesaret ettik o uzun merdivenleri kucağında çocukla çıkmayı bilmiyorum.

Ama yaptık ve iyi ki de yapmışız. Çok güzel fotoğraflar çekildik, Safranbolu nun türlü yerlerinde.

Kızım ilk uzun yolculuğunu başarı ile tamamladı. Çok şükür :)