Herkes bir şekilde oyalanırken ,Arda elinde emziğinin ucu ile geldi yanıma. Isırarak koparmış emziğin ucunu. Bunu da almış oyuncak arabasının kapısından içeri sokuyor. Herhalde 2 yaşını doldurması ile birlikte doğal yoldan kurtulduk emzikten diye düşündüm sevinçle. Böyle bir kanıya varmak için çok aceleci davranmışım. Zira cuma gecesi bir kabus gibi geçti. Uykusunda ağlamalar, gözleri kapalı kendini sağa sola vurmalar, arada yorgun düşüp uyumalar derken sabahı zor ettik.
Cumartesi sabah kahvaltıdan sonra gittik, yünümüzü aldık sonra eczane eczane dolaştık.
Çünkü bizim çok seçici çocuğumuz evdeki stok emzikleri sevmedi ,sevemedi. Oysa evdekiler de aynı marka ve hatta aynı şekildeler ama kiminin ayı büyük (çocuk iki yaşında olunca hala 0-6 aylık emzik kullanmaz sanıyorsunuz ama çoook yanılıyorsunuz benim gibi) kiminin ucu farklı değil sadece dış yüzeyi biraz daha kavisli .
Onca eczane arasından sadece ikisinde Avent marka emzik buldum ,onların da sadece birinde aynı model var. Gel gör ki aynı renk değiller kopanla. Ama yine de aldım, rengin ne önemi var canım ,aaaaa diyerek.
Ama benim takıntılı hem de çok takıntılı çocuğum bu emzikleri de almadı. Emzikleri diyorum çünkü bunlar 2li paket halinde satılıyor. Böylece evimizde sıfır kilometre emzik sayısı 4 ten 6 ya çıktı.
Duru ya sadece tek bir tip emzik seçiyor, takıntılı derken, bir de renk seçenine denk geldik. Ailemizdeki takıntılı sayısı ve takıntıların dozu giderek artıyor ancak sabır da o ölçüde azalıyor. Hayırlısı.
Sonuç emzik candır, emzik susturucudur ve hazır olunca ,kendi isteği ile bırakılmalıdır. Yoksa böyle çok cumalar, cumartesiler, pazarlar böyle eğlenceli geçer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder